Ev Her Yerde!
İnsanlığın ilk zamanlarından bu yana insanın sabit bir derdi oldu ya da zaten vardı; ev, yuva sahibi olmak. Ev kelime olarak hep pozitif çağrışım yaptı. Keza evlilik gibi bereket, sevinç durumunu yine bir ev ekseninde, bir çatı ve tuğlanın arasında betimledik. Ev üzerine çokça tanım yapılabilir ama tanımların ötesine, realiteye bakınca en büyük evsizliğin, ev sahibi olunca başladığı açıktır. Ev aidiyet, hürriyettir. Yaşadığımız alana sahip olmak, konfor ve güvenlik gibi aşılacak, tükenmesi kuvvetle muhtemel mevzular değil. Bitmeyecek, kullanma tarihi olmayan, tevekkül, samimiyet ve aidiyet ile baki olur. Tuğlalar ve betonlardan taşar, mahluklaşır. Ev denince akla içinde insan ve insan menşei ürünlerin bir çatı altında bulunması gelir. Oysa ki dünya üzerinde her canlı bir eve muhtaçtır. Evin sadece insanın hegomanyası altında kaldığını düşünmek yanlıştır. Her canlı sığınacak, teslim olacak bir alana, soluklanacak mekana muhtaçtır. Bu fıtratımızın, bilhassa canlılığın en temel ihtiyacıd
